بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی گروهی بر سلامت عمومی دبیران شاغل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی گروهی بر سلامت عمومی دبیران شاغل در دبیرستان های شهرستان دشتستان می باشد. پژوهش نیمه تجربی (مداخله ای) است که ابتدا 60 نفر دبیر که فاقد سلامت عمومی بودند از طریق آزمون پرسشنامه سلامت عمومی گلبرگ و هیلر (1979) شناسایی شدند و از این تعداد 30 نفر به عنوان گروه آزمایش و 30 نفر به عنوان گروه گواه به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد که از 28 آیتم تشکیل شده و هر یک به گویه های 4 تایی تقسیم شده که نمرات پایین در آن نشانه سلامت و درجات بالا حاکی از وجود ناراحتی در فرد است. اجرای مراحل کار چنین صورت پذیرفت. ابتدا مقیاس سلامت عمومی به عنوان پیش آزمون اجرا گردید و بعد از آن گروه آزمایش تحت آموزش ایمن سازی گروهی قرار گرفتند و در پایان برای هر دو گروه پس از آزمون اجرا گردید. و پایایی اعتبار و ساختار تحلیلی مقیاس محاسبه شد و امتیازات برای الگوی مورد مطالعه محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از t تست گروه های مستقل و F استفاده شد. نتایج با توجه به کنترل جنس ، سن و تحصیلات آزمودنی ها بیانگر معنی داری اثربخشی آموزش ایمن سازی گروهی بر سلامت عمومی دبیران شاغل بود (0/0001>P و 2/78). یعنی مقیاس نشان می دهد که سلامت عمومی قابل تغییر است و با آموزش و درمان بهبود می یابد از سوی دیگر یافته های این پژوهش گویای اصالت و اهمیت آموزش ایمن سازی گروهی بر سلامت عمومی دبیران شاغل بود. متغیر یاد شده می تواند میزان بالایی از تغییرات سلامت عمومی را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش ایمن سازی گروهی ، سلامت عمومی