تبیین جایگاه تفاوت های فردی در برنامه درسی دوره متوسطه و ارائه راهکارهای جایگزینی

در فرایند برنامه ریزی درسی یادگیرندگان همواره جزء منابع تعیین اهداف در نظر گرفته می شود در این فرایند نیازها علایق و توانایی های او در نظر گرفته می شود و بر اساس آن به هدف گذاری روی می آورند (تایلر، 1385) . زمانی که دانش آموزان به عنوان منبع اطلاعاتی غالب و یا انحصاری در انتخاب محتوای برنامه درسی مورد استفاده قرار می گیرد نیازها و علائق توانمندی ها و تجارب گذشته دانش آموز مبنای تصمیم گیری واقع می شود (موسی، 1390) . این مقاله با هدف تبیین جایگاه تفاوت های فردی در برنامه درسی دوره متوسطه نظام آموزشی ایران نوشته شده است. برای رسیدن به این هدف با توجه به اهمیت تفاوت های فردی، نقش و جایگاه آموزش متوسطه در نظام آموزشی کشور و نیز اهمیت و ضرورت توجه به این تفاوت ها در نظام برنامه ریزی رسمی با استفاده از الگوی سه وجهی (مهر محمدی، 1392) اشاره شده اس. نتایج این بررسی و مطالعه نشان می دهد که جهت گیری برنامه درسی دوره متوسطه در بعد تجویزی و در سطح کلان به سوی هویت مشترک و در سطح خرد و بعد غیر تجویزی به سمت هویت تخصصی می باشد. بنابراین برنامه ریزان درسی بایستی هم در سطح کلان (ملی) در بعد تجویزی برنامه درسی و هم در سطح خرد (آموزشگاهی) در بعد نیمه تجویزی و غیر تجویزی همواره به تفاوت های فردی دانش آموزان دوره متوسطه توجه ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

تفاوت های فردی ، آموزش متوسطه ، برنامه درسی ، راهکارهای جایگزینی ، الگوی سه وجهی