پیش بینی استرس دانشجویان بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه

هدف پزوهش حاضر پیش بینی استرس دانشجویان بر اساس طرحواره های ناسازگار می باشد. روش پزوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ساری در سال تحصیلی 92-93 می باشد که 384 نفر به عنوان نمونه و با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند . شرکت کننده ها در پزوهش به پرسش نامه طرحواره یانگ و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس پاسخ داده اند. جمع اوری شده با آزمون همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته های پزوهش نشان داد که بین استرس و ابعاد طرحواره ها رابطه معناداری وجود دارد. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که طرحواره های ناسازگار می تواند در بروز استرس در دانشجویان نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، استرس