پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان از طریق معنویت و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

مقدمه: با توجه به اهمیت معنویت در رشد و تعالی انسان و تأثیر گذاری آن بر اکثر جنبه های زندگی افراد و تأکیدی که بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در یادگیری می شود، هدف از این پژوهش، بررسی نقش معنویت و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان بوده است. روش: تحقیق از نوع توصیفی مقایسهای بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر مشهد بوده است که از بین آنان با استفاده از فرمول کوکران، 392 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها با بهکارگیری آزمونهای آماری مانند تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داده است، بین ابعاد مختلف معنویت دانشجویان زن و مرد به طور کلی تفاوت معناداری مشاهده شد. بین ابعاد مختلف معنویت دانشجویان متأهل و مجرد به طور کلی تفاوت معناداری مشاهده شد. بین ابعاد مختلف راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نشد. متغیرهای اعتقادات معنوی، خودآگاهی و راهبردهای شناختی متغیرهایی بودند که پیشرفت تحصیلی دانشجویان را پیش بینی میکرد بنابراین میتوان گفت که با اضافه کردن متغیرهای خودآگاهی و راهبردهای شناختی، به متغیر اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی دانشجویان قدرت تبیین کنندگی مدل افزایش پیدا کرده است و همه تبیین های ذکر شده از لحاظ آماری معنادار بود. نتایج: با توجه به اینکه میزان معنویت دانشجویان و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می تواند پیشرفت تحصیلی دانشجویان را تحت تأثیر قرار دهد به دست اندرکاران درنظام آموزش عالی توصیه می شود در جهت توسعه و تقویت معنویت گام بردارند و کارگاه ها و دوره های آموزشی دراین زمینه برگزار شود.