بررسی رابطه ساده و چندگانه بین جهت گیری مذهبی، احساس تنهایی بر سلامت روان دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز

مقدمه: هدف این تحقیق بررسی آن است که به این سؤال پاسخ دهد که دانشجویان چه ویژگی هایی را باید در خود تقویت کنند تا سلامت روان بیشتری در زندگی خود داشته باشند؟ که جهت گیری مذهبی، احساس تنهایی متغیر پیش بین و سلامت روان متغیر ملاک بوده است. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 1392 می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 300 دانشجو انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه سلامت عمومی(فرم 28 سوالی) گلدبرگ، پرسشنامه جهت گیری مذهبی بهرامی احسان(1380) ، احساس تنهایی (UCLA) بود که روایی و پایایی هر سه مورد تایید قرار گرفته است. داده های بدست آمده با استفاده از روش آمار تو صیفی و تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه و تحلیل رگرسیون با بهره گیری از spss16 تحلیل شد. یافته ها : تحلیل داده ها نشان می دهدکه بین جهت گیری مذهبی با سلامت عمومی رابطه مثبت و بیناحساس تنهایی با سلامت عمومی رابطه منفی معنادار وجود دارد. علاوه بر این پژوهش نشان داد که جهت گیری مذهبی،احساس تنهایی به میزان 14 %، واریانس سلامت عمومی را پیش بینی می کنند . بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش و نقش جهت گیری مذهبی در سلامت عمومی افراد؛ پیشنهاد می شود که مشاوران پژوهش های بیشتری در ارتباط با تاثیر رویکرد معنوی در کار با مراجعان مذهبی انجام دهند ، همچنین توجه به مفاهیم مذهبی در ضمن کارگاه های آموزشی روانشناسی نیز می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، احساس تنهایی ، سلامت روان