مدیریت رفتاری سلطان محمود و مسعود با دول همجوار در تاریخ بیهقی

حرکت سیاست خارجی غزنویان در چارچوب سیاست های کلی دربار خلفای عباسی بود. سلطان محمود در طی پادشاهیش دریافته بود که برای تثبیت حکومتش نیاز به تأیید قانونی و معنوی خلفای عباسی دارد و طبعاً غزنویان اعمال خشونت درباره، شیعیان فاطمی و اسماعیلی را در راستای اجرای دستورات خلفای عباسی می دانستند و به همین دلیل سلطان محمود موضوع درخواست اطاعت از خلفای فاطمی را یپذیرفت و تاهرتی رسول خلیفه فاطمی را به قتل رساند. در دوره غزنویان خلافت مقامی اسمی، و خلیفه پیشوای مسلمانان اهل سنت بود و کارش این بود که حاکمیت فرمانروایان را که در ولایت های دیگر با قدرت حکومت می کردند صورت شرعی و قانونی دهد و سلطان مسعود نیز این امر مهم را می دانست و همان طریقه و روش پدرش را در پیش گرفت یعنی مخالفت با دشمنان خلفای عباسی برای کسب مشروعیت سیاسی و معنوی از آنها. در این مقاله کوشش شده است تا سیاست خارجی سلطان محمود و مسعود غزنوی با خلفای عباسی و خلفای فاطمی و قراخانیان و امرای زیاری و آل بویه و مامونیان خوارزم بر اساس تاریخ بیهقی و تاریخ یمینی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سلطان محمود ، سلطان مسعود ، سیاست خارجی ، تاریخ بیهقی ، تاریخ یمینی