مدل پنج عاملی شخصیت، راهبردهای مقابله ای و بهزیستی ذهنی در دانشجویان پرستاری

بهزیستی ذهنی یکی از شاخص های مهم در تعیین وضعیت بهداشت روان است و در دانشجویان پرستاری به علت تنشی که در محیط های بیمارستانی در نتیجه کار با بیماران در حال مرگ، ترس از شکست در کار و تکالیف سنگین تجربه می کنند، حایز اهمیت می باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه صفات شخصیت و راهبردهای مقابله ای با بهزیستی ذهنی در دانشجویان پرستاری بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تمام دانشجویان پرستاری در سال 93-92 در سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و آزاد اراک بودند، تعداد 251 دانشجوی پرستاری (167 نفر دختر و 84 نفر پسر) از این سه دانشگاه به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های شخصیت NEO (کاستا، مک کری و دی، 1991)، راهبردهای مقابله ای (لازاروس و فولکمن، 1983) و بهزیستی ذهنی (مولوی و همکاران، 1387) پاسخ دادند. داده ها با روش رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مجموعاً صفات شخصیت 53 درصد از واریانس بهزیستی ذهنی را تبیین می کند، در حالی که صفات شخصیت و راهبردهای مقابله ای با هم 70 درصد واریانس بهزیستی ذهنی را تبیین می کنند. بر اساس یافته های پژوهش روان رنجور خوبی پیش بینی کننده منفی بهزیستی ذهنی است، در حالی که برون گرایی و وجدان، پیش بینی کننده های مثبت بهزیستی ذهنی بودند. به علاوه راهبرد بازبر آورد مثبت و جست و جوی حمایت اجتماعی به طور مثبت و راهبرد دوری گزینی- اجتناب به طور منفی بهزیستی ذهنی را پیش بینی کردند. به طور کلی یافته ها نشان داد صفات شخصیت و راهبردهای مقابله ای نقش معناداری در میزان بهزیستی ذهنی ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، چنج عامل بزرگ شخصیت ، راهبردهای مقابله ای ، پرستار