رابطه کنش سبک های تفکر با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش

هدف از این پژوهش بررسی رابطه کنش سبک های تفکر با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان تیزهوش شهر دزفول و نمونه آن شامل 250 نفر از این دانش آموزان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند تشکیل می دهد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سبک های تفکر (استرنبرگ وواگنر، 1991) بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف استاندارد، از روش های آمار استنباطی همانند ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج نشان داد بین کنش تفکر فضایی در سطح (r=0/31T p<0/001) و کنش تفکر قانون گذار در سطح (r=0/32, p<0/001) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت معنی دار و بین کنش تفکر اجرایی (r=-0/24T p<0/001) رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد کنش سبک های تفکر 25 درصد از رگرسیون پیشرفت تحصیلی را تبیین می کند. با توجه به نتایج پژوهش ضرورت شناسایی سبک های تفکر دانش آموزان مورد تأکید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

سبک های تفکر ، پیشرفت تحصیلی ، تیزهوشان