آسیب شناسی فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس رویکرد رشدی میلر

پژوهش حاضر یک پژوهش زمینه یابی از نوع تحقیقات پیمایشی است که با هدف آسیب شناسی فرایند یاددهی ویادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس رویکرد رشدی میلر و ارائه پیشنهادهای مناسبطراحی شده و در جامعه آماری کلیه معلمان پایه اول دوره متوسطه منطقه 6 شهر تهران (به تعداد 80 نفر) در نمونه ای بهحجم 66 نفر که با استفاده از فرمول کوکران و به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند، اجرا شده است.ابزار اندازه گیری یک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش آسیب فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اولدوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس دیدگاه میلر، است که بر اساس طیف لیکرت تدوین شده و دارای روایی مناسب وضریب لفای کرونباخ با اعتباری بالغ بر 0/86 بوده است.در تجزیه و تحلیل داده ها نیز از جداول فراوانی و شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی ، نمودار ستونی و دایره ای ،همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف- اسمیرنف ، و آزمون یومن ویتنی در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که : 1) اولویت آسیب ها به ترتیب در حوزه های زیر بوده است : نقشمعلمان، نقش فرایند یاددهی، نقش فرایند یادگیری، نقش فرایند محیط یادگیری، نقش فرایند محیط آموزش، نقشفرایند ارزشیابی، نقش اهداف و آرمان ها 2) نقش اهداف و آرمان ها در ارتقای کیفیت آموزش ریاضی در حد متوسطبوده است. 3) نقش فرایند یاددهی در ارتقای کیفیت آموزش ریاضی بیش از حد متوسط بوده است. 4) نقش فرایندیادگیری در ارتقای کیفیت آموزش ریاضی در حد متوسط بوده است. 5) نقش معلمان در ارتقای کیفیت آموزش ریاضیبیش از حد متوسط بوده است. 6) نقش فرایند محیط یادگیری در ارتقای کیفیت آموزش ریاضی بیش از حد متوسط بودهاست. 7) نقش فرایند محیط آموزش در ارتقای کیفیت آموزش ریاضی در حد متوسط بوده است. 8) نقش فرایند ارزشیابیدر ارتقای کیفیت آموزش ریاضی در حد متوسط بوده است .

کلیدواژه ها:

رویکرد رشدی میلر ، آسیب شناسی ، فرایند یاددهی و یادگیری ، آموزش ریاضی ، دوره متوسطه