پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

هدف از مطالعه پزوهش پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانشجویاندانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد شهر شیراز بود . این پژوهش یک مطالعه توصیفی - همبستگی بود که جامعه آماریآن را کلیه دانشجویان دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزادواحد شیراز در سال 1393 تشکیل دادند و تعداد آنها 1857نفر بود. حجم نمونه پژوهش 147 نفر شاامل 40 مردو 107 زن بود که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفیانتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پر سشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB )(1989)، پرسشنامه هوشهیجانی بار-آن (EQ-i) )(1997) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی پی کل و ویسمن (SAS)(1999) استفاده شد و داده هابا استفاده از روش ضریب همبستگی ،رگرسیون و آزمون تی و با کمک نرم ا زار spss تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشانداد که بین دو متغیر هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی ، هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی وسازگاری اجتماعی وبهزیستی روان شناختی دانشجویان، ارتباط معنی داری وجود دارد. میان دانشجویان دختر و دانشجویان پسر در میزان هوش هیجانی و میزان بهزیستی روانشناختی در سطح 0/05 تفاوت آماری معناداری وجود نداشت ولی در میزانسازگاری اجتماعی در سطح 0/05 تفاوت آماری معناداری وجود دا شت و با توجه به مقدار میانگین دو گروه زن و مرددر این آزمون میزان سازگاری اجتماعی آقایان بیشتر از خانم ها بود. با توجه به نتایج آزمون پیش بینی کننده رگر سیونخرده مقیاس سازگاری متغیر هوش هیجانی، پیش بینی کننده معنی داری برای بهزیستی روانشناختی نبوداما سایر خردهمقیاس های هوش هیجانی تماما پیش بینی کننده بهزیستی روانشناختی بودند. خرده مقیاس های بعد دانشجویان و بعدخانوادگی متغیر سازگاری اجتماعی، پیش بینی کننده معنی داری برای بهزیستی روانشناختی بودنداما سایر خرده مقیاسهای سازگاری اجتماعی هیچ کدام پیش بینی کننده بهزیستی روانشناختی نبودند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، هوش هیجانی ، سازگاری اجتماعی