نقش حافظه سرگذشتی و مسئله گشایی در انگاره پردازی خودکشی در افراد افسرده مراجعه کننده به مراکز روانپزشکی شهر کرمانشاه

هدف این پژوهش بررسی ارتباط میان نقش حافظه سرگذشتی و مسئله گشایی در انگاره پردازی خودکشی در افراد افسرده مراجعه کننده به کلینک روانپزشکی در شهر کرمانشاه می باشد. روش پژوهش به این شکل می باشد که دو گروه از افراد افسرده دارای افکار خودکشی (انگاره پرداز) و فاقد افکار خودکشی (انگاره ناپرداز) در هر گروه (N=22) که از نظر سن، جنس و تحصیلات همتا سازی شده اند با هم مقایسه شدند. از پرسشنامه های افسردگی بک، آزمایه مسئله گشایی و آزمایه بازخوانی برای سنجش هر دو گروه (انگاره پرداز وانگاره ناپرداز) استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای حافظه سرگذشتی و مسئله گشایی همبستگی معنی داری به دست آمد و این نتایج نشان داد که گروه شاهد (انگار پرداز) نسبت به گروه گواه (انگاره ناپرداز) در یک چرخه معیوب افسردگی- اشکال در مسئله گشایی- ناامیدی، گرفتار می آیند که نهایتاً به خودکشی می انجامد.

کلیدواژه ها:

حافظه سرگذشتی ، مسئله گشایی ، انگار پردازی خودکشی ، افسردگی