بررسی طلاق والدین بر خودپنداره فرزندان در شهرستان نور

مقدمه :خانواده همچون صدفی است که اگر پایه های آن سنجیده ودرست بنا نشود هرگز مرواریدی نخواهد پرورد. زندگیمشترک تنها در تامین ورفع نیازهای مادی واقتصادی وتداوم نسل نیست بلکه حس مشارکت وتفاهم برای وسعت نگرش وامکان دستیابی به فرصتهای بیشتر است .تفرقه وجدایی بین والدین کاری زشت وناپسند است زیرا مصا ئب آن دامنگیر دیگران می شود. همیشه در جدایی والدین پدرفردی است مسقل ومادر هم همین طور ولی آنچه که دیگر نامی ندارد بی پناه ومتزلزل است فرزند یا فرزندان هستند .خود پنداره: خود پنداره عبارت است از تصویر پنداری است که فرد درباره کل وجود دارد.هدف : هدف از این پزوهش این است که دریابیم فرزندانی که پدر و مادر شان از هم طلاق گرفتند در مورد موقعیت خودچه حرفی برای گفتن دارند و عوارض ناشی از طلاق به ویژه اثرات شدید روحی آن بر فرزندان ما را به فکر می اندازد کهاین پژوهش انجام گیردکه آیا بین میزان خود پنداره فرزندان فرزندان خانواده های مطلقه ومیزان خودپنداره فرزندان خانوادههای منسجم تفاوت وجود دارد.روش مطالعه و جامعه آماری : جامعه مورد نظر در این پژوهش 40 نفر از دانش آموزان (18-12) ساله که 20 نفر از دختران مربوط به خانواده های مطلقه و 20 نفر آن مربوط به خانواده منسجم هستندکه به طور تصادفی در مدارسراهنمایی ودبیرستانهای دخترانه شهرستان نور انتخاب شده اند. در این پژوهش از تست خود پنداره راجرز استفاده شده استوروش آماری آن بعد از بررسی انجام عملیاتی از آزمون T اسیودنت استفاده شده است.نتایج: نتیجه حاصل براساس آزمون T انجام پذیرفت و بر اساس این آزمون فرضیه (1 و 2) مورد تایید واقع شده یعنیاینکه : 1- بین میزان خود پنداره فرزندان خانواده های مطلقه و فرزندان خانواده های منسجم تفاوت وجود دارد و 2-میزان خود پنداره فرزندان خانواده های منسجم کمتر از میزان خودپنداره فرزندان خانواده های مطلقه می باشد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، طلاق ، خوپنداره ، فرزندان