بررسی رابطه دانش، منش، روش مدیران با تربیت دینی دانش آموزان در آموزش وپرورش شهر بم

هدف از این تحقیق بررسی کمی و کیفی برنامه های تربیت دینی دانش آموزان ،شناسایی میزان تاثیر هر یک از عوامل منش، دانش، بینش و روش در تربیت دینی و اطلاع از میزان تفاوت نگرش مدیران، معاونان ، نماینده دبیران ومربیان پرورشی نسبت به تاثیر هریک از عوامل ذکر شده است. روش تحقیق از نوع زمینه ای (پیمایشی) است و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه نگرش سنج بوده است که بینجامعه آماری که شامل تمامی اعضای ستاد تربیتی مدارس راهنمایی شهر بم می باشند توزیع گردید . در این تحقیق پنج فرضیه اصلی وجود دارد که برای واکاوی حد و مرز بین مفاهیم آنها در ابتدا به بررسی مفاهیم اساسی تربیت دینی پرداخته می شود. سپس رابطه ی بین متغییر های منش، دانش، بینش و روش در فرضیات تحقیق از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی(تحلیل واریانس،آزمون تی ) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد .نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در میانگین نگرش اعضای ستاد تربیتی در پاسخ به سوالات هر کدام از چهار متغیر (منش، دانش، بینش و روش) وجود ندارد واز طرفی هر کدام از عوامل مدرک تحصیلی، رشته تحصیلی، سنوات خدمت وسمت اشخاص در مدرسه در پاسخ گویی افراد به سوالات مربوط به متغییر ها تاثیر گذار است

کلیدواژه ها:

نگرش ، تربیت دینی ، ستاد تربیتی ، مدارس راهنمایی ، بینش