بررسی و تعیین سهم هرکدام از ابعاد مهارتهای ارتباطی مدیران در پیش بینی توانمندی روانی آموزگاران آموزش و پرورش مورد مطالعه شهرستان پلدختر

هدف از این تحقیق تعیین سهم هرکدام از ابعاد مهارتهای ارتباطی مدیران در پیش بینی توانمندی روانی آموزگاران آموزش و پرورش بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه آموزگاران شهر پلدختر به تعداد 251 نفر بود. حجم نمونه با استفاده جدول کرجسی و مورگان 201 نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی زارعی متین و توانمندی روان شناختی اسپریتزر استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جملهمیانگین، دامنه، واریانس، و انحراف معیار از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون کولموگرف اسمیرنف و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان دادد با افزایش مهارتهای اجتماعی توانمندی روانی آموزگاران به میزان 50 ٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر حمایت گری، توانمندی روانی آموزگاران به میزان ۴۴ ٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر مثبت اندیشی، توانمندی روانی آموزگاران به میزان 15 ٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر خودنظمدهی، توانمندی روانی آموزگاران به میزان ٪21 افزایش می یابد. با افزایش متغیر نفوذآرمانی توانمندی روانی آموزگاران به میزان 25 ٪ افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مهارتهایارتباطی ، توانمندی روانی ، مدیران ، آموزگاران