رابطه خودکارآمدی و خودتنظیمی در یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامیواحد تهران غرب

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی و خود تنظیمی در یادگیری دانشجویان دانشگاهآزاد اسلامی واحدتهران غرب می باشد روش این پژوهش توصیفی از نوع همبسیتگی است جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحدتهارن غرب به تعداد 12037 نفر تشکیل می دادند که براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 375 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برحسب جنسیت بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادها پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران 1982 و پرسشنامه خود تنظیمی در یادگیری پینتریج و دی گروت 1990 است جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبسیتگی پیرسون و t مستقل استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و ابعاد خود تنظیمی در یادگیری شناختی فراشناختی انگیزشی و مدیریت منابع دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد بین خودکارآمدی دانشجویان برحسب جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد ولی در خود تنظیمی این تفاوت معنادار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، خودتنظیمی در یادگیری ، دانشجویان