بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت تعزیه خوانی بر کاهش پرخاشگریمددجویان پسر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت تعزیه خوانی بر کاهش پرخاشگری مددجویان پسر بود این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه مددجویان پسر کانون اصلاح و تربیت استان چهارمحال و بختیاری در سال 1394 تشکیل میدادند حجم نمونه پژوهش 20 نفر مددجو پسر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل جایگزی گردیدند از پرسشنامه عمومی پرخاشگری (AGQ) به عنوانابزار غربالگری استفاده گردید سپس برنامه آموزش گروهی مهارت تعزیه خوانی به مدت ده جلسه ی و نیم ساعته بر روی اعضای گروه آزمایشی اجرا شد پس از پایان مداخله درمانی پسآزمون و بعد از ی ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه اخذ گردید نتایج نشان داد که بی میانگین نمره پرخاشگری دو گروه در مرحله پسآزمون و پیگیری تفاوت معنیدار وجود دارد در نتیجه میتوان گفت آموزش گروهی مهارت تعزیه خوانی بر کاهش پرخاشگری مددجویان پسر مؤثر است

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، مهارت تعزیه خوانی ، مددجویان پسر