بررسی مقایسهای راهبردهای نظمجویی شناختی هیجان در افراد مبتلا به سندرم رودهیتحریکپذیر و افراد عادی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسهای راهبردهای نظمجویی شناختی هیجان در افراد مبتلا به سندرم روده ی تحریکپذیر و افراد عادی بود. روش: 30 نفر از بیماران مبتلا به سندرم رودهی تحریکپذیر به شیوهی نمونه گیری در دسترس انتخاب و با 30 نفر از افراد عادی مورد همتاسازی قرار گرفتند. سپس پرسشنامهی نظمجویی شناختی هیجان به دو گروه مذکور داده شد تا تکمیل نمایند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که دو گروه در راهبردهای فاجعهسازی، ملامت دیگران، پذیرش و ارزیابی مجدد مثبت با یکدیگر تفاوت دارند. به این معنا که بیماران مبتلا به سندرم رودهی تحریکپذیر از راهبردهای ناسازگارانهی فاجعهسازی و ملامت دیگران بیشتر استفاده میکردند و همچنین راهبردهای سازگارانهی پذیرش و ارزیابی مجدد مثبت را کمتر مورد استفاده قرار میدادند. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که استفادهی بیشتر از راهبردهای ناسازگارانه و استفادهی کمتر از راهبردهای سازگارانه به هنگام مواجهه با موقعیتهای تنشزا به بدتر شدن علایم هیجانی و استرس در بیمارانمبتلا به سندرم رودهی تحریکپذیر منجر شده و همین امر تشدید علایم بیماری را باعث میشود.

کلیدواژه ها:

سندرم رودهی تحریکپذیر ، هیجان ، نظمجویی شناختی هیجان