بررسی رابطه توانمندسازی روان شناختی کارکنان بر توسعهی ظرفیت خلق دانش درسازمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با توسعه ظرفیت خلق دانش در کارکنان زن دانشگاه شهید چمران اهواز است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان زن دانشگاه شهید چمران اهواز به تعداد 434 نفر است که با نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه معتبر توانمندسازی روانشناختی و خلق دانش استفاده شد، پایایی پرسشنامهها از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج بدستآمده نشان میدهد که بین توانمندسازی روانشناختی و مؤلفههای (احساس شایستگی، احساس مؤثر بودن، احساس معناداری و احساس اعتماد) با ظرفیت خلق دانش رابطه معناداری وجود دارد و همچنین نتایج حاکی از آن است که به جز دو مؤلفه احساس مؤثر بودن و احساس اعتماد، احساس شایستگی بیشترین تأثیر و احساس خودمختاری کمترین تأثیر را بر ظرفیت خلق دانش دارند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، خلق دانش