ارزیابی نقش طراحی محیط شهری در میزان جرم و جنایت کودکان

فضاهای شهری امروز که بستری گسترده از ساختارهای ارتباطی خرد و کلان، تعارضات اجتماعی، انواع جرایم و کجروی ها و خشونت های سازمان یافته را ترسیم می کنند. عامل بسیاری از مسایل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در کشورهای درحال توسعه ناشی از رشد و گسترش ناموزون نظام ها و فضاهای شهرنشینی بوده است. از جمله این مسایل اجتماعی؛ افزایش روزافزون جرایم و بزهکاری در محیط های شهری است. وجود وضعیت جرم خیزی شهرها و تاثیر آن بر کودکان؛ با افزایش تراکم فضایی و همجواری؛ کودک در شهر با عرصه های فضایی مواجه و داخل عرصه هایی محصور می شود که ساختارهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را دربر می گیرد. افزایش روند این موضوع در کشورهای در حال توسعه بر مشکلات و نارسایی شهری افزوده شده است. از جمله این مشکلات می توان به افزایش جرم و جنایت و خشونت ورزی با کودک که امروزه بر نقش و تاثیر کالبد فیزیکی شهرها و طراحی فضاهای شهری محسوب می شوند اشاره نمود. این امر نشات گرفته از چهره و حس خیابان های آکنده از خطر شهرهای معاصر می باشد؛ که نماد تصویری از حیات اجتماعی و سیاسی بوده و همچنین سرچشمه هماهنگی سر و وضع و رضایت مندی زیباشناختی برای شهروندان بخصوص کودکان به شمار می آید. در این مقاله سعی شده است نقش طراحی محیط شهری در میزان جرم و جنایت کودکان بررسی کرده و راهکارهای مناسبی برای ایجاد محیطی امن برای آنان اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

طراحی محیط شهری ، کانون های جرم خیز ، کودکان