اثربخشی قصه گویی بر افزایش عزت نفس کودکان 10 الی 12 سال دارای والدین معتاد

پژو هش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی استفاده از قصه گویی به عنوان تکنیک آموزشی درافزایش عزتنفس کودکان دارای والدین معتاد می باشد. زبان قصه، زبانی برگرفته از نهاد انسان هاست و دوست داشتنقصه ها و نیز شنیدن قصه ها از طبیعت انسان برخاسته است و از آنجایی که کودکان به فطرت نزدیک تر وخالص ترند قصه و قصه گویی را دوست دارند و از آن تاثیر می پذیرند لذا می توان از قصه گویی به عنوانیک تکنیک و فن آموزشی استفاده نمود و از این طریق عزت نفس کودکان را افزایش داد. روش تحقیق اینپژوهش آزمایشی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل 60 نفر کودکان ابتدایی منطقه 22 تهران بودند کهبه صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (گروه آزمایشی و گروه کنترل) انتخاب شدند. پژوهش حاضر اینفرضیه ها را که قصه گویی میتواند باعث عزت نفس کودکان دارای والدین معتاد شود را مورد بررسی قرارداد. برای اجرای این پژوهش محقق با بهره گیری از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامههای عزت نفس روزنبرگ استفاده نمود. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 1 ساعته در جلسات قصه گویی بهصورت گروهی شرکت کردند. هردو گروه پس از اتمام جلسات در پس آزمون مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند.نتایج بدست آمده از طریق تحلیل کوواریانس حاکی از این بود که بین میانگین تفاضل نمرات پیش آزمون وپس آزمون در گروه آزمایش تفاوت معنادار وجود داشت لذا میتوان اطمینان حاصل نمود که قصه گویی باعثافزایش عزت نفس کودکان می گردد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، قصه گویی ، قصه درمانی