بررسی رابطه بین سبک زندگی اسلامی با سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی در نوجوانان مقطع سوم راهنمایی مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه بین سبک زندگی اسلامی با سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی نوجوانان مقطع سوم راهنمایی در مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز بود، همچنین تحقیق حاضر به لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی بوده و به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات در زمره تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سوم راهنمایی مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز که در سال تحصیلی1391-92 به تعداد 2700 نفر می باشد که 330 نفراز دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مر حله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. بدین منظور از سه پرسشنامه، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت والکر (1997)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی از فام و تیلور (1990) ، پرسشنامهی سبک یادگیری کلب (1989) استفاده گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی با سبک زندگی اسلامی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین سبک های یادگیری (جذب کننده، همگرا، واگرا، انطباق یابنده) با مولفه های سبک زندگی اسلامی(تغذیه، ورزش، مسیولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس، حمایت بین فردی، خودشکوفایی) رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این بین سبک زندگی اسلامی و مولفه های آن (تغذیه، ورزش، مسیولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس، حمایت بین فردی، خودشکوفایی) با عملکرد تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

سبک زندگی اسلامی ، سبک یادگیری ، عملکرد تحصیلی