تاثیر شرکت در فعالیت های فوق برنامه بر مهارت های حل مسیله و خلاقیت دانشجویان

توانایی های حل مسیله و تفکر خلاق جزء مهارت تفکر سطح بالا هستند که علاقه به پرورش آنها در محافل آموزشی پدید جدیدی نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر مهارت های حل مسیله وخلاقیت دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه ای(پس رویدادی) بود جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی دانشجویان دانشگاه اراک در دانشکده های علوم انسانی، فنی مهندسی، علوم پایه و کشاورزی است. تعداد 7200 نفر در سال تحصیلی 94-95 در دانشگاه اراک شاغل به تحصیل بودند.تعداد نمونه 178نفر بود که 89 نفر دارای فعالیت و89 نفر بدون فعالیت هستند.روش نمونه گیری به شکل طبقهبندی خوشهای و سپس ازهر طبقه به شکل انتخاب تصادفی بود. در این مطالعه جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه حل مسیله هپنر که شامل سه زیر مقیاس اعتماد به حل مسایل،سبک گرایش-اجتناب و کنترل شخصی و پرسشنامه خلاقیت عابدی شامل چهار زیر مقیاس سیالی،بسط،ابتکار و انعطاف پذیری بود استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین مهارتهای حل مسیله و خلاقیت دانشجویانی که دارای فعالیتهای فوق برنامه هستند و دانشجویانی که فاقد این فعالیتها هستند اختلاف معناداری وجود دارد. در واقع فعالیت های فوق برنامه منجر به افزایش مهارت های حل مسیله وخلاقیت دانشجویان می شود. بنابراین بایستی در مراکز آموزشی شرایطی را فراهم آورد که دانشجویان به سمت انجام چنین فعالیتهایی سوق پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

فعالیتهای فوق برنامه ، مهارت حل مسیله ، خلاقیت