بررسی تاثیر منابع خودکارآمدی بر درمان اختلال مصرف موادمخدردرنوجوانان مناطق آسیب پذیر شهرستان ایرانشهر

هدف اصلی پژوهش حاضر ؛ بررسی تاثیر منابع خودکارآمدی بر درمان اختلال مصرف موادمخدردر نوجوانان مناطق آسیب پذیر شهرستان ایرانشهر می باشدبه شیوه ی توصیفی – همبستگی در آبان 1396 بدین گونه انجام شد که؛ بعد از شناسایی مناطق آسیب پذیری افرادی که به عنوان نمونه ی آماری مدنظر ماهستند به مدت دوماه راهکارهای مد نظر بر روی آن ها اجرا گردید،جامعه ی آماری ما در این پژوهش کل نوجوانان مناطق آسیب پذیر شهرستان ایرانشهر است که عمدتا در پایه های دهم ویازدهم دبیرستان هستند که تعداد 427 نفر به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از مقیاس مهارهای اجتماعی ماتسون، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، مقیاس نگرش به مصرف مواد و چک لیست گرایش به مصرف مواد استفاده شده است؛ نتایج به دست آمده بعد از تجزیه وتحلیل اطلاعات نشان دهنده ی این بود که؛ با توجه به تایید شدن فرضیه های فرعی فرضیه ی اصلی تحقیق منابع موثر خودکارآمدی بر درمان اختلال مصرف موادمخدردر نوجوانان مناطق آسیب پذیر شهرستان ایرانشهرموثر است تاییدمی گردد، پیشنهاد می شود که در تحقیقات بعدی به بررسی تاثیرگذاری خودکارآمدی بر درمان افسردگی واضطراب پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، درمان اختلال مصرف مواد مخدر ، نوجوانان ، مناطق آسیب پذیر شهرستان ایرانشهر