بررسی رابطه بین تجربه آزار کودکی و عدم بخشودگی دیگری و عدم بخشودگی خود در دانشجویان دانشگاه های تهران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 446

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EPSCONF07_047

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین تجربه آزار کودکی و عدم بخشودگی خود و دیگری در بین دانشجویان دانشگاه های تهران میباشد. به همین منظور تعداد 427 دانشجو از سه دانشگاه های شهید بهشتی، علامه طباطبایی و علوم و تحقیقات و مرکزی آزاد با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه تجربه آزار کودکی مبنای خودگزارشی (نوربخش، (1392، و بخشودگی خود و دیگری (موگر، (1991 استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از روش همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که بین تجربه آزار کودکی و عدم بخشودگی خود و همچنین بین تجربه آزار کودکی و عدم بخشودگی دیگری رابطه معنادار مثبت وجود دارد. داده های پژوهش نشان می دهند که با افزایش تجربه آزار در دوران کودکی عدم بخشودگی دیگری و عدم بخشودگی خود افزایش می یابد، همچنین نتایج حاکی از آن است که عدم بخشودگی خود بیشتر از عدم بخشودگی دیگری تحت تاثیر قرار می گیرد. در نتیجه پس از ایجاد تجربه آزار در دوران کودکی، میتوان با ایجاد بخشش درمانی بخصوص در ایجاد بخشودگی نسبت به خود در کاهش اثرات تجربه آزار در دوران کودکی اقدام نمود و سلامت روان فرد را بهبود بخشید.

نویسندگان

مهدی یارمحمدی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی

الهام فتحی

دکترای تخصصی مشاوره و عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه (س)

ابوالفضل حاتمی ورزنه

دکترای تخصصی مشاوره و عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه (س)