بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و باورهای ریاضی معلمان با عملکرد ریاضی دانش آموزان متوسطه دوم

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و باورهای ریاضی معلمان با عملکرد ریاضی دانش آموزان متوسطه دوم دبیرستان های شهر شیراز می باشد. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. روش نمونه گیری در این تحقیق خوشه ای چند مرحله ای بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول شارل کوکوران 280 دانش آموز 140) پسر و 140 دختر) بدست آمد.جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی((MSLQ پینتریج و دی گروت و پرسشنامه باورهای ریاضی معلمان (MBQ) و عملکرد ریاضی دانش آموزان از طریق میانگین نمرات ریاضی پایانی(تراز شده) انجام شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS18 تفسیر شد.یافته های تحقیق نشان داد که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد ریاضی دانش آموزان متوسطه دوم رابطه معناداری دارد و این به گونه ای بوده است که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی 11 درصد از عملکرد ریاضی دانش آموزان را تبیین می نماید . نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عامل اضطراب امتحان رابطه منفی با عملکرد ریاضی دانش آموزان دارد. در ادامه بین خرده مقیاس ارزش گذاری درونی با عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر رابطه معناداری مشخص نشد. در پایان نیز بین باورهای ریاضی معلمان و عملکرد ریاضی دانش آموزان آنها رابطه مثبت دیده شد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، باورهای ریاضی ، عملکرد ریاضی ، دانش آموزان