تاثیر باکتری های محرک رشد و کودهای آلی بر محتوای نسبی آبRWC و کلروفیل برگ گوجه فرنگی Lycopersicum esculentum Mill

کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتری های محرک رشد گیاه به جای مصرف کودهای شیمیای مهمترین راهأرد تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نوام های کشاورزی می باشد. به منوور بررسی تاثیر کاربرد کود های آلی و مایه تلقیح باکتریایی بر محتوای نسأی آب و کلروفیل گیاه گوجه فرنگی آزمایشی در تابستا 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایک شامل کاربرد کود آلی در سه سطح ) شاهد کودگاوی ورمی کمپوست( و تلقیح با باکتری در چهار سطح b4 : Pvtyda Pseudomonas b3 : :fluorescensPseudomonas b :2:Azotobacter Chrococcum b1 شاهد )بود. نتایج نشا داد که بیشترین محتوای نسأی آب و کلروفیل برگ مربوط به کاربرد کود گاوی و ورمی کمپوست و همچنین باکتری های ازتوباکترکروکوم و سودوموناس پوتیدا بود و کمترین مقدار در تیمار شاهد )عدم کود و عدم تلقیح( مشاهده شد. همچنین اثر متقابل کود گاوی و نیز ورمی کمپوست با ازتوباکترکروکوم بیشترین میزا محتوای نسأی آب را نشا داد. بر اساس نتایج این آزمایک کاربرد کودهای آلی و تلقیح با باکتری می تواند سأب بهأود روابط آبی و میزا کلروفیل در برگ شده و در نتیجه موجب افزایک عملکرد گیاه شود.

کلیدواژه ها:

باکتری ، کود آلی ، کلروفیل ، گوجه فرنگی