بررسی بیابانزایی و تغییرات اراضی کاشان با استفاده از داده های ماهوارهای چند زمانه و چند طیفی

داده‌های سنجش از دور چند طیفی منبع اطلاعات مهمی برای تشخیص تغییرات برتری نقشه پوشش سطح زمین می‌باشد . تشخیص تغییرات یکی از کاربردهای اصلی سنجش از دور می‌باشد. در این تحقیق که بر معنی روش رقومی صورت گرفته با به شناسایی مناطق تغییر یافته طی 27 سال و در سمت زمانی گردید. داده‌های رقومی مربوط به سه سنجنده MSS به تاریخ 13 سپتامبر 1975، TM به تاریخ 27 سپتامبر 1990، ETM+ به تاریخ 10 ژولای 2002 کتاب مورد تصحیحات اولیه قرار گرفته و زمین مرجع گردیدند. میزان RMSE حاصل از زمین مرجع کردن تصاویر MSS ، TM و ETM+ کد پستی 597/0 ، 348/0 و 577/0 به دست آمد با استفاده از بهبود کنتراست ، ساخت تصاویر رنگی کاذب، تحلیل مؤلفه‌های اصلی، شاخص‌های گیاهی و مدل رقومی اتفاقاً اقدام به بارز سازی تصاویر شده جهت تعیین بهترین ترکیب باندی برای استفاده در طبقه بندی و نیز ساخت تصاویر رنگی کاذب از شاخص OIF و نیز تعیین هم‌بستگی بین بانک‌ها استفاده گردید. جهت طبقه بندی داده‌ها از روش نظارت شده استفاده شد نقش زمینی با روش نمونه‌گیری و پیمایش های میدانی تهیه شد .پس از طبقه‌بندی نقش کاربری اراضی با کلاس‌های مختلف تهیه شد. صحت کلی نظری به کاپا برای هر یک از سنجنده ها محاسبه گردید و بالاترین دقت برای سنجنده های MSS ، TM ، ETM+ به ترتیب 9/79 ، 34/86 ، 46/82 به دست آمد. در مرحله بعدی با استفاده از روش‌های مختلف بازیابی تغییرات نظیر روی هم اندازی تصاویر ، تفریق تصاویر، تقسیم تصاویر، آنالیز مؤلفه‌های اصلی و در نهایت روش مقایسه پس از طبقه‌بندی مناطق تغییر یافته مشخص و مساحت هر یک تعیین گردید و در نهایت روند بیابان زایی منطقه مشخص و نقش بیابان زایی تهیه گردید. نتایج به‌دست‌آمده نشان داده 27 سال، روند تغییرات 55/56در صد می‌باشد که بیشترین تغییرات مربوط به کلاس اراضی بیابانی و کمترین آن مربوط به کلاس منطقه مرطوب می‌باشد.

کلیدواژه ها:

سنجنده MSS ، سنجنده TM ، سنجنده ETM+ ، زمین مرجع ، اراضی بیابانی ، بازیابی تغییرا