دستیابی به توسعه کشاورزی در چشم انداز 20 ساله با توصل به اصلاح الگوی مصرف از منظر دین اسلام

دین مقدس اسلام بهره بردارى مشروع از نعمتهاى الهى و زیبایی هاى زندگى را مباح و روا و اسراف و زیاده روى را حرام و ناروا مى داند و این بدان جهت است که مسلمان به تناسب امکانات و توانایى و کارآیى خود، در برابر جامعه مسؤولیت دارند. در این صورت فرد اسرافکار قهرا از اجراى مسؤلیت و تعهدات اجتماعى خود باز مى ماند و از این رهگذر بر پیکر جامعه ضربه مى زند. اسلام سعی می کند با برنامه های متعدد پیروان خویش را در راه راست و خط اعتدال نگه دارد و با افراط و تفریط در هر امری مخالف است و آنرا برای زندگی دنیوی و اخروی و فردی و اجتماعی مسلمانان مضر می داند. قرآن مجید جهان را یک امانت الهی می بیند که خداوند متعال آن را به بندگان خود اهدا نموده است. از نظر فرهنگ اسلامی انسان جانشین خدا بر روی زمین است و بنابراین فعل و انفعالات انسان ها به عنون میراث داران امانت الهی در دنیای فانی، باید متناسب با ویژگی های الهی باشد. الگوى مصرف بخش کشاورزی هر جامعه نقشى تعیین کننده در تخصیص منابع تولید، نوع کالاهاى تولیدى و شیوه توزیع آن ها دارد، زیرا تخصیص بهینه منابع براى تولید کالاها و ارائه خدمات به منظور تأمین نیازهاى ضرورى و حیاتى جامعه و رفع فقر و محرومیت، تا حد زیادى به شناخت الگوى صحیح مصرف و حاکمیت آن بستگى دارد و این امر مبتنى بر جهت دهى معقول و منطقى به افکار، عقاید، آداب و رسوم و ارزش هاى مورد قبول جامعه یا به طور خلاصه، فرهنگ عمومى مردم مى باشد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، اسلام ، اسراف