بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی- تحصیلی- عاطفی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی از دیدگاه معلمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی- تحصیلی-عاطفی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی از دیدگاه معلمان می باشد. تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان پایه ششم ابتدایی که در شهر بندرعباس در سال 96-95 مشغول به آموزش هستند.تعداد این معلمان 814 نفر گزارش شده است. از بین این تعداد با توجه به فرمول کوکران تعداد 175 نفر به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات ابتدا به صورت توصیفی می باشد که شامل میانگین، انحراف معیار و ... می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از آزمون تی تک نمونه ای و تی برای دو گروه مستقل استفاده شده است. نتایج آزمون نشان داد فعالیت های فوق برنامه با عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان رابطه دارد و ارتباط معناداری بین فعالیت های فوق برنامه با عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان وجود دارد. بطوری که با بالا رفتن فعالیت های فوق برنامه عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان بالا رفته است همچنین فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است و دختران دارای وضعیت تحصیلی- اجتماعی و عاطفی بهتری نسبت به پسران هستند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه درسی ، عملکرد عاطفی ، عملکرد اجتماعی ، عملکرد تحصیلی