کاربرد فناوری سنجش از دور در پایش کیفیت آب (مطالعه موردی: خلیج چساپیک)

یکی از عوامل مهم در پایداری توسعه یک منطقه فراهم بودن منابع آب کافی و مناسب برای مصارف مختلف می باشد که علاوه بر کمیت، وضع کیفی آن نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه خصوصیات کیفی آب از مولفه هایی است که ضرورت لحاظ آن در برنامه ریزی های مربوط به مدیریت منابع آب و همچنین ارزیابی سلامت حوضه های آبخیز کاملا احساس شده لکن اکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، از فناوری سنجش از دور به عنوان روش برآورد پارامتر کیفی خلیج چساپیک در محدوده سواحل اقیانوس اطلس استفاده شده است. روش های سنتی برای کنترل و ارزیابی آب های سطحی گران قیمت و پرزحمت بوده و نمی توانند یک دید کلی مکانی و زمانی از کیفیت آب ارایه نمایند. در این بررسی از تصاویر سنجنده مادیس ماهواره آکوا، مربوط به ماه آگوست سال 2016 میلادی استفاده گردید. در این راستا 53 ایستگاه پایش کیفی زمینی در سطح خلیج انتخاب گردید.تمامی اطلاعات 53 ایستگاه زمینی با توجه به تاریخ گذر ماهواره از منطقه اخذ گردید. از شاخص نسبت باندی یک به چهار سنجنده مادیس برای ارتباط با مقادیر زمینی کلروفیل-آ استفاده شد. سه نوع رابطه ی خطی، لگاریتمی و غیر خطی بین مقادیر زمینی پارامتر نامبرده و نسبت باندی برازش داده شد. نتایج ارزیابی نشان داد که رابطه غیر خطی از مرتبه پنج دارای بیشترین ضریب تعیین (R2=0.6831) می باشد. لذا از این رابطه جهت برآورد میزان کلروفیل-آ در سطح خلیج چساپیک استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

فناوری ، سنجش از دور ، کیفیت آب ، کلروفیل ، رابطه ریاضی