نقش تمایزیافتگی خود و هوش معنوی در پیش بینی طلاق عاطفی

طلاق عاطفی یکی از آسیب های پنهان در خانواده است که کم تر به آن توجه شده است شناسایی عوامل مرتبط باآن میتواند به پژوهشگران کمک کند تا در حد امکان از بروز این پدیده آسیب زا جلوگیری کنند. باتوجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضربه تعیین نقش تمایزیافتگی خود و هوش مینوی در پیش بینی طلاق عاطفی پرداخته است.پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است جامعه اماری - پژوهش شامل زوجین مراجیه کننده به دادگاههای طلاق، مراکز مشاوره در کلانتری ها و مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال 1391-92 بودند. نمونه ای به حجم 251 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. شرکت کنندگان به پرسشنامه های تمایزیافتگی خوداسکورن، هوش مینویکینگو طلاق عاطفی گاتمن پاسخ دادند. دادههای دریافتی توسط ضریب هماستگی و رگرسیون چند متغیره با استفاده ازنرم افزار آماری SPSS19 مورد تحلیل قرار گرفت.تحلیل دادهها نشان داد که از میان مولفه های تمایزیافتگی، گسلش عاطفی و واکنش عاطفی به شکل مثات و مینادار 0001

طلاق عاطفی را پیش بینی کنند

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، تمایزیافتگی خود ، هوش معنوی