تاثیر داستان های فلسفی بر روحیه پرسشگری دانش آموزان ابتدایی شهر بابل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر برنامه آموزش فلسفه برای کودکان در پرورش روحیه پرسشگری دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش کلیه ی دانش آموزان پایهی چهارم ابتدایی شهر بابل، که در سال تحصیلی94-95 مشغول به تحصیل می باشند. از این میان تعداد 22 نفر دانش آموز پسر ) 11 نفرگروه آزمایش، 11 نفر گروه کنترل(، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی فرضیه ی پژوهش از روش شبهآزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه روحیه پرسشگری با الفای کرونباخ 57.9 که به وسیله محقق ساخته شده است استفاده گردید. قبلاز اجرای برنامه گروه ها همگن شده تا تفاوت ها به کمترین حد خود برسند . دانش آموزان گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای )هر هفته 1جلسه(، تحت آموزش برنامه فلسفه برای کودکان قرار گرفتند. در ادارهی این کلاس ها از روش کلاسداری به شیوهی حلقهی کندوکاو استفاده شد. مواد آموزشی مورد استفاده در این پژوهش کتابهای داستانهای فکری برای کودکان تألیف رابرت فیشر و فیلیپ کم بودند. در پایان دادهها با استفاده ازروش تحلیل کوواریانس چند متغیره ) ANCOVA ( و با نرم افزار SPSS ویرایش 25 ، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتههای این پژوهش در مجموع اعتبار و اعتمادپذیری برنامه فلسفه برای کودکان را در پرورش روحیه پرسشگری و مؤلفه های آنها را تأیید کرد.

کلیدواژه ها:

داستان های فلسفی ، روحیه پرسشگری ، دانش آموزان ابتدایی