پیش بینی کیفیت رابطه با همسالان از روی عوامل خانوادگی(فضای عاطفی خانواده، کیفیت رابطه ولی – فرزندی، سبک فرزند پروری والدین) در بین دختران دبیرستانی

در ابتدای زندگی مهم ترین منبع تربیتی تاثیر گذار روابط با والدین است، اما با رشد تدریجی کودک، ارتباط با همسالان نقش مهم تری در زندگی فرد پیدا می کند. آنچه در روابط با همسالان اهمیت دارد وابستگی های خاصی است که بین آنها ایجاد می شود. دوستان برای فرد تکیه گاهی مهم هستند که به او احساس امنیت می دهند. لذا هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی کیفیت رابطه با همسالان از روی عوامل خانوادگی(فضای عاطفی خانواده، کیفیت رابطه ولی – فرزندی، سبک فرزند پروری والدین) در بین دختران دبیرستانی شهر بندر انزلی بود. بدین منظور ازبین تمام دبیرستانهای دخترانه این شهر به وسیله جدول مورگان نمونه ای به حجم 320 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ازجامعه آماری 1900 نفر انتخاب شدند. تعداد 18 دبیرستان بطور تصادفی انتخاب و از هر دبیرستان 5 کلاس بطور تصادفی انتخاب شد تا حجم نمونه تکمیل گردید.ابزار اندازه گیری شامل: چهارپرسشنامه بود. 1- رابطه با همسالان، هادسون (1992- فضای عاطفی خانواده هیل برن در سال 1964 3- کیفیت رابطه ولی فرزندی R-CRC (فاین و شوبل، 1983): 4- سبک فرزند پروری والدین (PSQ) بود. یافته ها نشان داد که رابطه معنا داری بین تمامی متغیرهای پژوهش بر رابطه دختران دبیرستانی با همسالانشان وجود دارد. نتیجه گیری.:پیش بینی چگونگی رابطه با همسالان در دوران نوجوانی باتوجه به فضای عاطفی خانواده، کیفیت رابطه والد - فرزند و سبک فرزند پروری امکان پذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت رابطه با همسالان.عوامل خانوادگی ، دختران دبیرستانی