اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی هیجانی، افسردگی و کیفیت زناشویی در زنان دچار تعارضات زناشویی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی هیجانی، افسردگی و کیفیت زناشویی در زنان دچار تعارضات زناشویی بود. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش طرح شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه مراجعین به مرکز مشاوره خانواده نیک آوین اصفهان (1397-1396) بود.ند که به روش نمونه برداری در دسترس 30 نفر زن به صورت نمونه برداری در دسترس انتخاب و ابزارهای پژوهش که شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی و براتی((1397، سیاهه افسردگی بک((1996، مقیاس کیفیت زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (1995) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد اجرا شد. سپس با روش نمونه برداری تصادفی به دو گروه 15 نفر آزمایش و گواه تقسیم و تحت پرتوکل شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. به منظور تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی مجددا پرسشنامه ها را تکمیل کردند. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی هیجانی، افسردگی و کیفیت زناشویی در زنان دچار تعارضات زناشویی اثر معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، افسردگی ، کیفیت زناشویی ، خودتنظیمی هیجانی ، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی.