اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری گروهی بر امید به زندگی، تاب آوری و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان
محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین درحوزه علوم تربیتی و روانشناسی و مطالعات اجتماعی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 538
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESCONF04_040
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1398
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی -رفتاری گروهی بر امید به زندگی، تاب آوری و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان بود. در این پژوهش بر مبنای طرح شبه آزمایشی از جامعه آماری که شامل بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان الزهرا اصفهان1397-1396 بود با روش نمونه برداری در دسترس 30 نفر به صورت نمونه برداری در دسترس انتخاب و ابزارهای پژوهش که شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون((2003، پرسشنامه خودکارآمدی شوارترز و جروسالم (1992)، مقیاس امید را اسنایدر (1991) اجرا شد. سپس با روش نمونه برداری تصادفی به دو گروه 15 نفر آزمایش و گواه تقسیم و تحت 9 جلسه درمان شناختی-رفتاری گروهی قرار گرفتند. به منظور تعیین اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری گروهی افرادمجددا پرسشنامه ها را تکمیل کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از کوواریانس، از آزمون اسمیرونوف- کولموگروف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها و آرمون لوین استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که درمان شناختی-رفتاری گروهی بر امید به زندگی، تاب آوری و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به سرطان اثر معنادار دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه ذبیح اله زاده
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد تهران جنوب، ایران