بررسی عوامل پیش بینی کننده خشونت در دانش آموزان اول متوسطه منطقه غرب تهران

از آنجایی که خشونت یکی از آسیب های اجتماعی است که اثرات زیانبار جسمی ، روانی و اجتماعی فراوانی به همراه دارد،در این راستا نظام آموزشی نقش اساسی را در انتقال مفاهیم فرهنگی و ارزش های حاکم در جامعه و نیر در فرایند جامعهپذیری کودکان و نوجوانان و جوانان ایفا می نمایند. خشونت در بین دانش آموزان یکی از مشکلات حال حاضر در آموزش وپرورش کشور می باشد، درصورتیکه برای آن تدابیری اندیشیده نشود می تواند هرینه های هنگفتی را به جامعه تحمیل کند.هدف از تحقیق حاضر بررسی علل و منشا خشونت در دانش آموزان اول متوسطه منطقه غرب تهران می باشد. روش اجرایپژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی و طرح پژوهش همبستگی است. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان اول متوسطه منطقه غرب تهران می باشند که بر اساس اطلاعات به دست آمده به صورت تقریبی تعداد آنها 40000 نفر در این مدارس مشغول بهتحصیل می باشد که بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به صورت تصافی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیریتحقیق شامل پرسشنامه خشونت ادلسون و همکاران (CEDV) می باشد. یافته های تحقیق نشان داد که از میان متغیرهایپژوهش به ترتیب عوامل خانوادگی (r=0/61)، عوامل فردی (r=0/56)، عوامل اجتماعی (r=0/49) و عوامل سیاسی(r=0/48) دارای بالاترین ضریب همبستگی با خشونت نوجوانان می باشند و ضریب همبستگی بین متغیرها ار سطح(P> 0/01) مثبت و معنادار است. همچنین یافته های رگرسیون گام به گام حاکی از آن است که عوامل فردی 4 / 12 درصد،عوامل اقتصای 8 / 16 درصد، عوامل خانوادگی 5 / 41 درصد، عوامل اجتماعی 6 / 4 درصد و عوامل سیاسی 4/5 درصد ازتغییرات خشونت نوجوانان را پیش بینی می کنند. این متغیرها در مجموع قادر به پیش بینی حدود 8 / 79 درصد از تغییراتخشونت نوجوانان هستند.

کلیدواژه ها:

خشونت ، دانش آموزان ، عوامل موثر