تاثیر فناوری بر اشتغال در صنعت ایران

یکی از مسائل اساسی در بازار کار تاثیر علم و فناوری بر اشتغال نیروی کار می باشد. عموما استدلال می شود که دانش بر شدن تولیدات از طریق ایجاد و بکارگیری فناوری پیشرفته توان با نیروی کار دانشگاهی و متخصص تاثیر منفی بر اشتغال نیروی کار دارد. این استدلال از انجا ناشی میشود که بر اساس برخی بررسیها، فناوریهای جدید نیاز به نیروی کار کمتری در هر واحد تولید دارند. مطالعه حاضر بر آن است تا تاثیر فناوری بر اشتغال نیروی کامپیوتر در صنعت ایران را مورد آزمون قرار داده و به اثبات این فرضیه در نظام صنعتی ایران بپردازد. در پژوهش حاضر، ضمن بررسی ادبیات فناوری در قالب متدولوژیهای موجود، دیدگاه های مرسوم در سطوح کلان، بخش و بنگاهی اقتصاد بویژه بخش صنعت و بررسی و بر اساس الگوهای متعارف آثار فناوری بر اشتغال محاسبه و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. ضمن مرور مطالعات انجام شده در ایران بر اساس نتایج حاصل از محاسبات الگو راهکارهای لازمدر خصوص اشتغال فارغ التحصیلان در بخش صنعت و بر اساس جهت گیری برنامه سوم توسعه ارایه میشود.