برنامه ریزی در نظام آموزش عالی کشور برای گسترش آموزش فن آوری نانو با نگاه به تامین نیروی انسانی ماهر در این عرصه

امروزه اکثر مدیران و تصمیم گیران بر این باورند که موفقیت در یک فن اوری مهم و آینده ساز جز با برنامه ریزی و پیگیری بلندمدت ممکن نخواهد بود. از این رو ضرورت تدوین برنامه بلند مدت برای فن آوری های نوین مثل فن آوری نانو روشن است. در استراتژی بلند مدت فن آوری نانو، باید جایگاه تک تک بازیگران عرصه فن آوری نانو درکشور، از دانشگاه ها گرفته تا شرکت های تجاری مشخص شود و برای هر بخش از کشور بسته به ظرفیت ها و توانمندی های ان بخش، نقشی در زمینه توسعه فن آوری نانو پیش بینی شود. ناگفته پیداستکه تدوین چنین برنامه جامعی نیازمند داشتن اطلاعات و تحلیل های وسعی دارد که برنامه ریزی برای اشتغال میلیونها نیروی کار و مسایل آموزشی مربوط به انها از الویت ویژه ای برخوردار است. می دانیم که فن اوری نانو نقطه تلاقی اصول مهندسی، فیزیک، زیست شناسی، پزشکی و شیمی است و به عنوان ابزاری برای کاربرد این علوم و غنی سازی انها در جهت ساخت عناصر کاملاجدی عمل می کند. تقیق و توسعه در فن آوری نانو برای تغییر در روش طراحی، تحلیل و ساخت بسیاری از تولیدات مهندسی لازم است. بنابراین برای استفاده از تمام ظرفیت های فن اوری نانو برای کمک به جامعه لازم است نیروی کار مورد نیاز برای تحقیق، توسعه و پیشرفت فراهم باشد و این موضوع نیازمند آموزش دانشجویانی با دانش و تخصص لازم توسط دانشگاه هاست. آموزش فن آوری نانو به صورت چند رشته ای است مفهوم چند رشته ای در فن اوری نانو بدان معناست که نیروی کاری فن آوری نانو باید دارای بینش وسیعی از مفاهیم زیست شناسی، فیزیک، شیمی، اصول مهندسی طراحی ، کنترل فرایند و محصولات باشد . برای درک مفاهیم پایه ای نانو ساخت و قوانین در مقیاس نانو، به تمامی علوم نیاز خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

فن آوری نانو ، آموزش عالی ، اشتغال ، آموزش ، تحصیلات تکمیلی ، کارشناسی