بررسی شاخص های شهر اسلامی در نازی آبادی تهران

شهرهای امروز در ممالک اسلامی به تقلید از آنچه در مغرب زمین ساخته شده و به عنوان الگوی آرمانی جوامع جهان سوم مطرح است سیما و فضایی همسان و همشکل یافتهاند که در بسیاری موارد نه تنها با شرایط فرهنگی، محیطی و اقلیمی و حتی اقتصادی جامعه تناسبی ندارند که فراتر از آن با آنچه ملی و بومی است در تقابل و تضاد است. طی دهههای گذشته، فکر لزوم احیای ارزشهای اسلامی در شهرهای مسلمانان یا حداقل آگاهی به این امر که مجتمعهای مسلمانان در گذشته هویت خاص خود را داشتهاند که امروزه آن را از دست دادهاند، رشد یافته است. یکی از راهبردهای شهری درون زا در کشور ما که به اصل تعادل و توسعه همه جانبه شهری اهمیت زیادی می- دهد و میتواند در نوسازی و بهسازی بافتهای فرسوده مورد استفاده قرار گیرد، راهبرد شهر اسلامی میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تحققپذیری شاخصهای اسلامی در مناطق نوسازی و بهسازی شده نازیآباد تهران می باشد. در ابتدا با استفاده از منابع قرآنی و احادیث تعداد 10 شاخص بهعنوان ویژگیهای اصلی شهر اسلامی شناخته شدند. نتایج نشان میدهند که اولا با آزمون مقایسه میانگینها میزان استفاده از شاخصهای شهر اسلامی در جریان نوسازی بافتهای فرسوده در محله نازی آباد در سطح نامطلوب و نسبتا مطلوبی تعیین شده است که بیانگر کم بوده میزان استفاده از آنها میباشد. دوما آزمون الگوی مفهومی پژوهش نشان داد که از بین شاخصهای مذکور عوامل معماری دینی، تبعیت از الگوهای بیگانه و شهردار مقبول بهعنوان تعیینکنندهترین عوامل در میزان استفاده از شاخصهای شهر اسلامی در جریان نوسازی بافتهای فرسوده در آینده خواهند بود.

کلیدواژه ها:

شاخصهای شهر اسلامی ، تحققپذیری اصول ، مشارکت اسلامی ، شاخصهای درونی شهر ، شاخصهای بیرونی شهر