پهنه بندی خطر زمین لغزش جاده کن سولقان به روش منطق فازی

منطقه مورد مطالعه برروی محدودهی کرج - سولقان و دامنه جنوبی بخش مرکزی رشته کوههای البرز و در بین راندگی شمال تهران و گسله معکوس امامزاده داوود قرار دارد و بخش عمدهی ناحیهی البرز را در محدوده حوضهی تهران شامل میشود. کوههای البرز با روند عمومی خاوری- باختری، بخشی از کمربند کوهزایی بسیار فعال و جوان آلپ_ هیمالیا به شمار میآیند که طی حرکتهای کوهزایی آلپی پایانی به صورت کنونی در آمدهاند. به دلیل گسترش مناطق مسکونی، ساخت راه ها مثل احداث پل برای عبور آزاد راه تهران- شمال و عبور گسل های مهم و فعالی مانند گسل شمال تهران و امامزاده داوود، سبب شده که تعادل دامنه ها بهم خورده و این عامل از عوامل بالقوه برای ایجاد زمین لغزش در این محدوده محسوب می گردد. به همین دلیل منطقه مورد مطالعه به دلیل مستعد بودن از لحاظ وقوع حرکات دامنهای حایز اهمیت بوده به همین دلیل محدوده جاده کن - سولقان در شمال غرب استان تهران به عنوان محدودهی مورد مطالعه برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در نظر گرفته شده است. در این پژوهش با استفاده از سیستم منطق فازی در محیط نرم افزار ArcGIS و IDRISI ،نقشه هاای پهنهبندی خطر زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه تهیه گردید. سپس به منظور ارزیابی میزان دقت و کارایی اپراتورهای مختلف Fuzzy Logic System مذکور روش, 110,130,1000.1,0.1,0.1 :AND, OR, SUM, RODUCT, GAMMA فازی برای نتیجهی بهتر به کار برده شده است. به طور کلی براساس بررسیهای انجام گرفته بر روی عوامل موثر بر ایجاد حرکات دامنهای در منطقه مورد مطالعه میتوان به تاثیر عوامل تکتونیکی نظیر گسلها به عنوان مهمترین پارامتر در حرکات دامنهای اشاره نمود. در نقشهی پهنهبندی خطر زمین لغزش با عملگر اشتراک فازی، محدودهی زمین لغزشهای موجود در منطقه نسبت به میزان مناطق با احتمال وقوع لغزش در نقشه مطابقت خوبی نشان میدهد. به همین منظور پیشنهاد می شود در این بخش ها جهت جلوگیری و یا کاهش خطرات دامنه ای در منطقه مورد مطالعه از گسترش فعالیتهای عمرانی در مناطق با حساسیت باالی زمین لغزش جلوگیری گردد.

کلیدواژه ها:

جاده کن- سولقان ، البرز ، پهنه بندی خطرزمین لغزش ، سیستم منطق فازی ، نرم افزار ArcGIS