بررسی تاثیر تبدیل اراضی مرتعی به دیمکاری در فرسایش و تولید رسوب

شستشو و از دسترس خارج شدن عناصر غذایی موجود در خاک از بارزترین اثرات زیان بار اقتصادی و اجتماعی ناشی از فرسایش است که می تواند در نتیجه تبدیل اراضی مرتعی به دیم به وجود آید و به دنبال آن تخریب شدید اراضی حادث گردد. لذا آگاهی از مقادیر کمی فرسایش خاک ناشی از تبدیل اراضی می تواند در برآورد دقیق و ارزشمند اثرات نامطلوب، پنهان و غیر ملموس فرسایش موثر عمل نموده و این امر به برنامه ریزی های استراتژیک در جهت توسعه پایدار کمک خواهد نمود. این در حالی است که نحوه عملکرد فرسایش و چگونگی تولید رسوب درچنین اراضی در همه جا یکسان نمی باشد و لازم است تا فرآیند تبدیل اراضی مرتعی به دیم کاری و نحوه تاثیر آن بر پدیده فرسایش تعیین گردد. این تحقیق با هدف تعیین تغییرات خصوصیات خاک شامل نفوذپذیری، ایجاد رواناب، تولید رسوب و عمق افق A در اثر تغییر کاربری زمین مرتعی به زمین زراعی دیم برای تعیین شیب مناسب برای دیمکاری انجام یافته است. منطقه مورد مطالعه در ارتفاعات منطقه قوشچی در آذربایجان غربی واقع شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد که نفوذپذیری و رواناب سطحی زمین های مرتبعی با اراضی دیم تفاوت معنی داری نداشته است. با این حالت گل آبودگی رواناب و مقدار رسوب ایجاد شده در کاربری زراعی بیشتر از اراضی مرتعی بوده است. این تفاوت در شیب بیشتر از 30 درصد معنی دار می باشد که نشان می دهد کشت اراضی با شیب بیشتر از 30 درصد تخریب بیشتر خاک را به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

فرسایش ، تولید رسوب ، تبدیل اراضی ، آذربایجان غربی