بررسی رابطه ویژگیهای مورفولوژی آبکند با خصوصیات خاک درمنطقه کندوران هرمزگان

انجام تحقیقات کاربردی در جهت جلوگیری از ایجاد آبکند و نحوه کنترل آنها نیازمند اطلاعات پایه درباره انواع آبکندها، ویژگیهای خاکشناسی، شکل شناسی، کاربری اراضی و خسارات حاصل از آنها می باشد. بنابراین اقدام به شناسایی ویژگیهای شکل شناسی آبکندهای کندوران و خصوصیات خاک وزمین شناسی و ویژگیهای اقلیمی آن منطقه شد. منطقه آبکندی کندوران دشت سیلابی نسبتا مسطح است با پستی و بلندی کم و شیب ملایم که از مواد رسوبی ریز سیلابها در طی ادوار گذشته بوجود آمده است. دارای خاکی عمیق تا خیلی عمیق با بافت متوسط تا سیک (سیلت، سیلت لوم، شن لومی) همراه با شوری زیاد تا خیلی زیاد و املاح فراوان، از نظر زمین شناسی رسوبات دوران چهارم حاصل از سازند آغاجاری می باشد. نزولات جوی در این منطقه بصورت باران با شدت زیاد می باشد و بیشتر از 50 درصد آن درزمستان اتفاق می افتد. میانگین بارندگی سالانه 165 میلی متر حداکثر بارندگی سالانه 392/7 و حداقل آن 43 میلی متر میباشد. حرارت متوسط سالانه 26/2 درجه سانتیگراد با حداقل 21/6 و حداکثر 30/8 درجه سانتیگراد است. در این منطقه آبکندها بر روی دشت واقع شده و از نظر دوره تکامل پیوسته یا مسن می باشند و پلان عمومی شبکه آبکند پنجه ای و از نظر عمق، دارای عمق متوسط (4-2 متر) می باشد. پلان راس آبکند شاخه ای پروفیل راس آن عمودی و شکل مقطع آن U شکل می باشد. با توجه به بررسیهای انجام شده به نظر میرسد دو دسته عوامل طبیعی و انسانی در بوجود آمدن آبکندها د رمنطقه موثر باشند. عوامل طبیعی که بستگی به خصوصیات طیعی منطه دارد شامل بارندگی با شدت زیاد، املاح زیاد موجود در خاک و سیلگیر بودن منطقه و ازعوامل انسا نی میتوان به تخریب پوشش گیاهی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

آبکند ، ویژگیهای خاک ، هرمزگان ، شکل شناسی یا مورفولوژیک