بررسی اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر مهارت های ارتباطی دانشجویان پسر و دختر دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

هدف پژوهش اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر مهارت های ارتباطی دانشجویان پسر و دختر دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر بود. پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی، که از طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه گواه استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر که در سال تحصیلی 96 - 95 مشغل به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در دسترس و از طریق فراخوان عمومی و حجم نمونه برای هر گروه 30 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس، مقیاس مهارت های ارتباطی، کنترل عواطف و جهت متغیر تحلیل رفتار متقابلاز پروتکل درمانی در طی 11 جلسه استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرمافزار spss بود. یافته ها نشان داد که تحلیل روابط متقابل بر بهبودمهارتهای ارتباطی، بهبود سبک اجتنابی، آنی، سبک عقلانی، سبک شهودی، سبک وابستگی و کنترل عواطف به ترتیب با سطح معناداری صفر، 001 / 0 ، 002 / 0، صفر، صفر، 004 / 0 و 005 / 0 موثر است. نتایج حاکی از آن است که تحلیل رفتار متقابل بر مهارت های ارتباطی دانشجویان پسر و دختر دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر موثر است.

کلیدواژه ها:

رفتار متقابل ، مهارت های ارتباطی ، دانشگاه علوم و فنون