اثربخشی اموزش شادکامی بر کاهش استرس دختران خودآسیب رسان مقطع متوسطه اول

هدف این مطالعه اثربخشی اموزش شادکامی بر کاهش استرس دختران مقطع متوسطه اول بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ستان کا شمر در سال 96-1395 که رفتارهای خودآ سیب ر سان داشته اند تشکیل دادند. (بر اساس آمار به دست امده از مدارس دخترانه مقطع متوسطه اول 51 نفر). جهت انتخاب نمونه پژوهش از کلیه دختران خودآسیب رسان مقطع متوسطه اول در سال ( 96-1395 طبق آمار 51 نفر)، خواسته شد تا به پرسشنامه استرس پاسخ دهند (پیش آزمون)، سپس از بین کلیه ک سانی که نمرات بالایی در استرس کسب کردند، تعداد 40 دانش آموز به صورت دردسترس، انتخاب شدند. در مرحله بعد دانشاموزان به تصادف در دو گروه ازمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 20 نفر). گروه ازمایش تحت 10 جلسه اموزش شادکامی قرار گرفت برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استرس و فشار روانی داس (1995) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد آموزش شادکامی بر کاهش استرس تاثیر دارد