ارتباط بین شوخ طبعی در زندگی با وضعیت استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان دانشگاه مازندران در سال 1397

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شوخ طبعی و رویدادهای منفی زندگی با بسیاری از مشکلات روانشناختی در دانشجویان د انشگاه مازندران ایران در سال 1397 انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است. در این مطالعه 200 دانشجوی ساکن در خوابگاه های تحت پوشش دانشگاه مازندران ایران، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند بری جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای سنجش اطلاعات فردی، مقیاس شوخ طبعی خشوعی و سنجش اضطراب، افسردگی و استرس استفاده شد. داده ها با استفاده از SPSS و آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: از بین دانشجویان 30/5% از آنان دارای درجاتی از افسردگی، 38/5% دارای درجاتی از اضطراب و 43/1% دارای درجاتی از استرس (خفیف تا خیلی شدید) بودند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی با شوخ طبعی ارتباط آماری معنادار و معکوس وجود داشت (p=0/03، p=0/04) همچنین بین میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان همبستگی معناداری وجود داشت (p=0/05). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش شوخ طبعی بسیاری از مشکلات روانشناختی در دانشجویان را می توان تقلیل کرد. بنابراین آموزش شوخی گرایی با برنامه ریزی جامع و با بهره گیری از شیوه های نوین آموزشی می تواند در افزایش سطح آگاهی و علاقه افراد جامعه به شوخی موثر واقع شود و سلامت روان دانشجویان را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، استرس ، اضطراب ، افسردگی ، دانشجو