بررسی عوامل فرهنگی موثر بر استفاده زنان از شبکه های اجتماعی مجازی

گسترش شبکه های اجتماعی مجازی و آمیخته شدن آن با زندگی جوانان و نوجوانان تاثیر عمیق تری بر نهادهای خانواده و جامعه می گذارد. در این فضا زنان مجال بیشتری برای اعلام هویت خویش دارند. در اینجا کاربران هویتشان را با بیان و انتشار مطالب خود، نحوه قضاوت و رویکردشان در مورد امور اجتماعی و مسایل روز بروز می دهند. زنان در ارزش گذاری و توزیع پیام ها نقش ویژه ای دارند. این تحقیق درصدد بررسی عوامل فرهنگی موثر بر استفاده زنان از شبکه های اجتماعی مجازی است. چارچوب نظری این تحقیق مبتنی بر نظریات رابرتسون، گافمن و نظریه اشاعه (لرنر) می باشد. بر اساس رویکرد شبکه، بیشتر آنچه ما با صفات مردانه یا زنانه مشخص کنیم، از روابط اجتماعی خلق می شوند که مردان و زنان در آن جای گرفته اند. موقعیت های ساختاری به واسطه ی الگوی روابطی که بر دریافت، باورها، منابع و امکانات و فرصت ها تاثیر می گذراند، تعریف می شوند. روش تحقیق پیمایشی وابزار پژوهش پرسشنامه می باشد که بر روی 384 نفر از زنان ساکن شهر تهران که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند صورت گرفته است. مطابق یافته های تبینی بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و متغیرهای نوع نگرش (r=0.64)، بین خودابرازی (r=0.47)، پیروی از گروه مرجع (r=0.28)، سبک فراغتی (r=0.18) و پایگاه اجتماعی (r=0.37) رابطه مثبت معناداری وجود دارد و همچنین متغیرهای زمینه ای مانند سن، درآمد، تحصیلات، وضعیت شغلی، مدت عضویت بر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی تاثیر می گذارد. با توجه به نتایج رگرسیونی R=45 میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به میزان 45 درصد توسط نوع نگرش به شبکه مجازی، پایگاه اجتماعی، سن، سبک فراغتی، خودابرازی و پیروی از گروه مرجع تبیین می شود و بیشترین تاثیر مربوط به نوع نگرش به شبکه مجازی است.

کلیدواژه ها:

شبکه اجتماعی مجازی ، گروه مرجع ، سبک فراغتی ، پایگاه اجتماعی ، نگرش