نقش آموزش و پرورش و معلم در پیشگیری یا کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان ( ارایه ی الگویی برای پیشگیری )

هدف پژوهش حاضر، ارایه ی نمونه الگویی برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی دانش آموزان می باشد. روش پژوهش مطالعه ی اسنادی توصیفی می باشد که با تاکید بر نتایج تحقیقات انجام گرفته و دریافت اشتراکات آنها با توجه به مبانی نظری و دیدگاه های مختلف پذیرفته شده توسط اندیشمندان و صاحب نظران حوزه ی مطالعات اجتماعی، به ارایه ی الگویی پرداخته شد. چهار مولفه ی کیفیت زندگی کاری اسلامی در آموزش و پرورش، آموزش مهارت های زندگی، کاهش اثرات شکاف سنلی، فعالیت های فوق برنامه انتخاب و ارایه گردید. در زمینه ی آسیب های اجتماعی سند مکتوبی در سال 1385 تدوین و تصویب گردیده و در دست مجریان قرار گرفته است. اسناد مکتوب، الگوها، مدل ها و راهکارها در آموزش و پرورش می تواند پیش نیاز هر سندی در جامعه باشد. با توجه به سرعت تغییر و تحول تکنولوژی و به تبع آن ایجاد پیچیدگی و شرایط جدید در اجتماع و ایجاد گسست نسلی، اهمیت مطالعات آسیب های اجتماعی بیش از پیش خود را نشان می دهد. بر پایه ی نتایج پژوهش حاضر وزارت آموزش و پرورش با همکاری دیگر نهادها باید بر جایگاه مسیله ی آسیب هی اجتماعی واقف بوده و با توجه به ماموریت و وظیفه ی قانونی و نقش کلیدی خود در حوزه ی تربیتی دانش آموزان که آینده ی جامعه در دست آنها خواهد بود، گام های اساسی بردارد. براساساین پژوهش نتایجی حاصل گردید و پیشنهاداتی از قبیل ارتباط قوی تر بین والدین و فرزندان، تدوین سند مکتوب جلوگیری از آسیب های اجتماعی دانش آموزان و ... بیان گردید.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، آموزش و پرورش ، گسست نسلی ، الگو