کاربرد سیستم های هوشمند به همراه روش های تصمیم گیری چند معیاره UNEP با روش های ماتریسی ICOLD LEOPOLD , در ارزیابی و مدیریت و برنامه ریزی سیستم های زیست محیطی

روش های ارزیابی زیست محیطی روشی است که با ایجاد شبکه های گسترده و سیستماتیک نمودن آن ها برای ساخت الگویی مناسب و بهینه سازی مدل از دوران نهضت صنعتی در جهان همواره مورد توجه متخصصان بوده است. اما در دهه های اخیر با توجه به گسترش فناوری اطلاعات (information technology ) ( IT) و روش های تصمیم گیری چند معیاره (Multy Criteria Decision Making)( MCDM) و کاربردهای آن در ارزیابی های زیست محیطی به نتایج تحلیلی و سنجش های تجربی بسیار مناسب رسیده اند. یکی از مراحل مهم، مراحل ارزیابی و تحلیل است که کلیه اطلاعات تهیه شده از وضعیت موجود و نیز پیامد های پیش بینی شده در محیط های فیزیکی ,بیولوژیکی اجتماعی, اقتصادی , فرهنگی تجزیه و تحلیل می شوند, سپس تمام داده ها و یافته های کیفی و کمی یکسان سازی می شوند و با یک الگوی واحد مورد ارزیابی قرار می گیرند. در این مقاله مزایا و معایب بکاربردن سیستم های هوشمند (خبره) به همراه روش های تصمیم گیری چند منطوره معتبر مانند UNEP و روش های ماتریسی و بررسی جداگانه هر کدام مورد بررسی قرار می گیرد.