آزمون قابلیت کاربرد الگوهای رایج توسعه پایدار شهری در محلات شهر تهران نمونه مطالعاتی: ده ونک

هدف از انجام این پژوهش آزمون نظریه ها و ایده های جدید و جهانی توسعه پایدار شهری در یک محله نمونه در شهر تهران است، تا مشخص شود آیا این ایده ها و نظریه ها می تواند برای ارتقاء کیفیت محیط زیست محلات شهری ایران و به طور خاص تهران قابل استفاده باشد یا خیر. در این پژوهش ابتدا اصول و قواعد مشترک برخی از جدیدترین نظریه ها و ایده های توسعه پایدار شهری ا ز طریق یک مقایسه تطبیقی استخراج گردید. سپس سازگاری اصول مربوطه با ساختار و عملکرد های موجود محله قدیمی ده ونک واقع در ناحیه یک منطقه 3 شهر تهران بررسی و تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که تعداد زیادی از اصول و قواعد مورد بررسی نه تنها برای برنامه ریزی و طراحی پایدار محله ده ونک قابل کاربرد می باشد بلکه قبل از تدوین چنین برنامه هایی، هم اکنون در محله قابل مشاهده است. در واقع به نظر می رسدکه بسیاری از اصول و قواعد جدید و جهانی توسعه پایدار به وضوح در سیستم اورگانیک شکل گیری و توسعه محلات و شهرهای های ایران حضور داشته است. به این ترتیب نتایج این مطالعه نشان می دهد که شناسایی ، جدید سازی و تدوین مجدد اصول و قواعد توسعه شهر ها و محلات سنتی ایران می تواند مناسب ترین الگوهای توسعه پایدار شهری در ایران را به دست دهد. پژوهش هایی از این دست می تواند در شکل گیری یک پایگاه داده برای تدوین چنین الگو هایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

محله ، اصول و قواعد ، ساختار و عملکرد ، سیستم ، ‌اورگانیک