تأثیر آتش سوزی سطحی بر جامعه پرندگان در فصل تولیدمثلی (مطالعه موردی جنگل فاضل آباد، گرگان)

در این پژوهش، همباشی جامعه پرندگان با متغیر های محیط زیستی با استفاده از روش رج بندی در عرصه های جنگلی سوخته و نسوخته مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه پرندگان و متغیرهای محیط زیستی از طریق روش نمونه برداری نقطه ای انجام شد. در هر یک از 80 نقطه نمونه برداری (40 نقطه در جنگل سوخته و 40 نقطه در جنگل نسوخته)، پرندگان در شعاع 25 متری و متغیرهای محیط زیستی در شعاع 5 متری از هر نقطه بررسی گردید. محور اول آنالیز تطبیقی متعارف دو گروه عمده از پرندگان را از یکدیگر متمایز نمود. گروه اول شامل چرخ ریسک بزرگ، چرخ ریسک پس سر سفید، توکا سیاه، سهره جنگلی، کوکو، کلاغ ابلق، قرقاول، کبوتر جنگلی و چرخ ریسک دم-دراز بود که همبستگی مثبتی را با ارتفاع درختان خشک افتاده و سرپا، درجه پوسیدگی درختان خشک افتاده و سرپا، تعداد درختان با ارتفاع کمتر از 10 متر، تعداد درختان با ارتفاع 10 – 20 متر، تعداد درختان با ارتفاع بیشتر از 20 متر، پوشش علفی، تعداد درختان با قطر برابر سینه کمتر از 20 سانتی متر، تعداد درختان با قطر برابر سینه 20 – 50 سانتی متر، تعداد درختان با قطر برابر سینه بیشتر از 50 سانتی متر و پوشش سنگی داشتند. گروه دوم شامل کمرکولی جنگلی، توکا باغی، دارکوب خالدار بزرگ، دارکوب سیاه، مگس گیر سینه سرخ، جیجاق، سینه سرخ، الیکایی، جغد جنگلی، چرخ ریسک سرآبی و جغد کوچک بودند که همبستگی مثبتی با تاج پوشش درختان، عمق لاش برگ، قطر برابر سینه درختان خشک افتاده و سرپا نشان دادند. نتایج این مطالعه بیانگر واکنش های متفاوت گونه های مختلف پرندگان در مقابل آتش سوزی جنگلی است.

کلیدواژه ها:

آتشسوزی ، پرندگان ، فصل تولید مثلی ، گرگان